DE REIZIGER KOMT THUIS…
De reiziger reist van nergens naar ergens Over zwerven, verhalen, en de kunst van iemand ontvangen Hij verschijnt zonder aankondiging. Niet per se op een logisch moment, vaak juist wanneer je het minst op bezoek rekent. De reiziger. Je herkent hem niet altijd meteen. Soms draagt hij een versleten jas van melancholie, soms een blik vol vragen, soms niets meer dan een stille vermoeidheid. Hij komt van nergens. En hij is onderweg naar ergens. Zoals we allemaal, ergens, ooit. Als je hem tegenkomt — op straat, in je leven, in jezelf — geef hem dan een stoel. Brood. Droge kleren. Niet omdat hij erom vraagt, maar omdat het je uitnodigt om mens te zijn. Om te onthouden dat ieder van ons, onder lagen van status en zekerheid, een reiziger is die onderweg is van betekenis naar bestemming. Geef hem een plek, zonder haast, zonder oordeel. En zeg: “Welkom, ik had je misschien niet verwacht, maar ik herken je.” Want de reiziger draagt meer bij zich dan wat hij lijkt te bezitten. Verhalen ...